Een tussendoortje eind april

Hoi allemaal, nee we zijn niet eerder naar la douce france afgenokt. Maar zoals de hoofdtitel al laat vermoeden is dit een tussendoortje. Eigenlijk niet de bedoeling maar op speciaal verzoek. Dus vooruit dan maar.

Op 24 april 2024 (vandaag dus) zijn wij 12 1/2 jaar getrouwd. Geen feestje vieren maar een paar dagen weg in eigen land naar een regio die we nog niet zo heel goed kennen. Noord-Holland en om precies te zijn hebben we ons bivak opgeslagen in Heerhugowaard.

Na een goede start ging het na een tankbeurt ineens iets minder. Nee, gelukkig niet met ons maar wel met een android telefoon die ineens niet meer wilde communiceren met een android auto. Na een aantal gloeiende kooltjes en flink gemopper snapte zowel auto als telefoon dat er iets moest gebeuren en deden ze toch geheel vrijwjllig mee met het navigeren.

Vergezeld van een zonnetje, flinke regenbuien en donkergrijze luchten reden we via de polder (mooie binnendoorweggetjes, want snelwegen vermijden was ingeschakeld) en via de houtribsluizen over de Markerwaarddijk naar Enkhuizen.

Uiteraard werden nog wel even hier en daar in de polder de bollenvelden door Jaap vastgelegd en als het droog genoeg was nog wat meer. We komen in Enkhuizen en eigenlijk is het dan al ver over koffietijd heen maar ja, als het enige "restaurant" halverwege de Markerwaarddijk gesloten blijkt te zijn moet je wat. 

in Enkhuizen kom ik bij het uitstappen, mooi op tijd!!, tot de ontdekking dat mijn wandelstok nog in de bijkeuken hangt. Ouder worden, vergeetachtig...vul maar in, feit is een feit, geen wandelstok in de auto.

Dan maar Enkhuizen centrum in, een leuk centrum, vriendelijke mensen en waarachtig na een kop koffie met brood, ja echt brood, bij Blokker (off all places) een wandelstok gescoord. Een opvouwbare/uitschuifbare. Doet er niet toe, ik heb een stok.

Niet alle musea waren open, wel die waar we geen belangstelling voor hadden of ooit al eens geweest waren, maar niet die ons nou wel leuk leek. Die was pas zaterdag open. Tja, beetje te lang wachten dus. Geen museumbezoek in Enkhuizen dus.

Dan maar op weg naar het hotel.

Nu met de benen op het bed, verslag schrijven en dan vanavond nog naar het palendorp Petten waar we een mooie regenvrije zonsondergang hopen te scoren.

Tot zover de belevenissen in notedop van onze bijzondere trouwdag.