Afscheid Rodenbach/Hanau

Vandaag onze laatste dagtrip omgeving Hanau. We konden al vroeg op stap gaan als we dat hadden gewild want de Feuerwehr (die de kazerne schuin tegenover het appartement heeft) rukte om 6.30 uur al met 2 wagens uit. Goedemorgen, lekker geslapen? Dat was een beste wekker. Maar die hoeven we thuis niet hoor. Mooi op tijd richting eetzaal voor ons ontbijtje.

Vanuit ons apartement in Rodenbach gaan we eerst op stap naar Schloss Philipsruhe in Hanau. Het slot gaat om 11.00 uur open maar er is ook een grote tuin bij. Als we er iets te vroeg zijn kunnen we eerst een rondje door de Schlossgarten maken. 

Als we aankomen blijkt het slot aan de voorkant voor een groot deel in de steigers te staan. Ja, lekker hoor, restaureren is nodig maar daarom hoeven wij dat niet echt leuk te vinden. Omdat we inderdaad mooi op tijd zijn lopen we een stuk om het slot heen maar de tuin valt tegen. Het is meer een ietwat verwaarloosd park dan een mooi onderhouden tuin. Voor mensen die een wandeling door een park willen maken met hun hond voldoet het zeker, maar buiten de fonteinen biedt het verder niet veel bijzonders.

Bij de rivier de Main die achter het slot langs loopt wordt een evenementen terrein ingericht, wat voor soort evenement is ons niet geheel duidelijk. Veel tenten en een paar attracties. Als het een kermis zou moeten worden dan staan er wel erg veel tenten. Er zal tijdens welk evenement dan ook volop bratwurst und bier te halen zijn. Dat is natuurlijk al een evenement op zich.

Door het park lopen we naar de voorkant van het slot, ondertussen nog even met elkaar de discussie aangaand dat "mooi rood niet lelijk is" maar dat de definitie van "mooi rood" voor iedereen kan verschillen.

Het is bijna tijd om het slot in te gaan en we kopen een kaartje. Het begint prachtig op de begane grond maar op de opengestelde verdieping blijkt een kunstenaar zich uitgeleefd te hebben met hele grote diorama's met duizende figuren en onderdelen van playmobile. Hij heeft een verzameling opgebouwd van 400.000 figuren en een miljoen losse onderdelen. In supergrote vitrinekasten is de ontwikkeling van de duiste democratie met beeldenwerelden afgewisseld. Niet ons ding, op zich best mooi hoor hoe e.e.a. zo opgebouwd is maar playmobile is niet zo ons jeugd speelgoed en bovendien gaat onze interesse meer uit naar het prachtig bewaard gebleven oude houtsnijwerk in dit slot en de historische zaken. Het slot is wonder boven wonder geheel ongeschonden gebleven bij het bombardement van maart 1945. Gelukkig maar.

Ook in dit slot is de familie Grimm aanwezig. Een volledige familie lijn is in een boek na te lezen. Voor kinderen is er een soort sprookjes gang waar zij dmv plaatjes van alles over sprookjes kunnen zien en er wordt een sprookje verteld als zij erdoor lopen. Aan het eind van de gang is er dan een belevingswereld. Die zou zowel voor kinderen als volwassenen zijn maar ik heb het niet gezien en Jaap kwam terug met de boodschap dat dat de kindergang was. 

Het slot wordt ook veelvuldig gebruikt als trouwlocatie maar het is uitdrukkelijk verboden met rijst te strooien, goh flauw hoor. Na een uur van alles bekeken te hebben denken we dat we alles wel gezien hebben en gaan we naar Gelnhausen. Tijdens ons bezoek aan de abdij deze week vertelde een mevrouw die ons zag fotograferen dat Gelnhausen voor ons vast ook wel de moeite waard zou kunnen zijn.

Even wat info opgezocht en dat zou inderdaad best zo kunnen zijn. Er is een ruïne van een Kaiserpfalz en er staat de mooie Marienkirche. Eerst naar de ruïne, daar moeten we even wachten vanwege de lunchpauze. Zo in de zon op een bankje is daar niets mis mee. Als de medewerkster er aan komt fietsen zegt ze dat ze gauw open zal doen. Doe het maar rustig aan, wij hebben vakantie. 

De ruïne is mooi en kort geleden weer helemaal opgeknapt. Dat is ook wel te zien, bij één stuk muur staan nog steigers, dat is nog niet helemaal klaar. Vanuit de toren is er een prachtig uitzicht over het dal aan de ene kant en het stadje met Marienkirche aan de andere kant.

Die bezoeken we na de ruïne. We kunnen parkeren op de Untermarktplatz en lopen nog een stukje omhoog naar de kerk. Die is mooi en er wordt net geoefend op het orgel en iemand zingt er kerkliederen. Helaas maar steeds hele kleine teststukjes en op het moment dat ik het wil filmen lopen er net 2 mensen door het middenpad terug naar de uitgang. Ja tuurlijk, als ze weg zijn stopt ook het oefenen en is er eerst weer overleg. Het had zo mooi kunnen zijn ware het niet dat........dan maar geen opname van een test.

We kijken wat rond in dit mooie dorp, kopen broodjes bij de plaatselijke bakker en rijden weer naar Rodenbach. 

Morgen trekken we verder.