Polen - dag 10

Het is een prachtige dag. We trekken zuidwaarts en naar het zuiden zou betekenen dat ook het weer mooier zou kunnen worden. Nou dat klopt, de dag begint al met een heerlijk zonnetje en we kunnen buiten onze kamer op ons terrasje ontbijten.

Als we alles geregeld hebben, auto inpakken, afscheid nemen van onze vriendelijke hospita kunnen we zuidwaarts zakken. Dat doen we dan ook.

Op de route van vandaag is een ruïne van een kasteel opgenomen maar natuurlijk komen we nog veel meer mooie dingen onderweg tegen. We stoppen echter lang niet bij alles wat we onderweg zien anders komen we niet eens voor het eind van de dag over.

Een van de mooie dingen is een kerk (ja alweer) waar ik voor het eerst prachtige tableaus tegen kom van de kruisweg.

Ik heb in de afgelopen jaren wel vaker hele mooie gezien maar dit is de eerste keer dat ze zo mooi zijn. Natuurlijk wil ik ze alle 14 fotograferen maar we laten er maar een paar zien, anders wordt het erg eentonig. Alweer kerken.

De kasteelruïne is een plaatje. Jeetje, wat een kolossaal bouwwerk. We kunnen in heel wat gangen en spelonken komen en ook buitenom kunnen we veel van het bouwwerk zien. In een aantal torens zitten torenvalkjes maar daar kunnen we niet echt heel erg dichtbij komen. Ik probeer er qua fotografie toch het beste van te maken.

De temperatuur is flink gestegen in vergelijking met de afgelopen dagen en in de middaguren staat de thermometer op 28°C. Yep, het is weer zomer. Wel lekker is dan op het heetst van de dag tussen die dikke kasteelmuren te lopen want daar is het dan weer eventjes koel. Zo is het goed te doen. Warm, afkoelen en de warmte weer in.

We vervolgen onze tocht, op een van de wegen wordt druk gewerkt aan vernieuwing van de weg en er worden nieuwe rijstroken aangelegd. Je mag hier niet harder dan 40 km/uur en dat is ook heel raadzaam want er zitten hoge betonranden langs de ene kant en afzettingslollies aan de andere kant. Dan zien we voor het eerst een net gebeurd ongeluk. Een paar auto's hebben het voor elkaar gekregen om dusdanig met elkaar verstrengeld te raken dat we er vanuit gaan dat 40 km niet de juiste snelheid is geweest. We bemoeien ons er niet mee, dat doet de politie wel die druk bezig is met het opnemen van de situatie en de schade van de diverse auto's. Ondertussen gaat het andere verkeer gewoon door, ook over de glasscherven en wat er al zo nog meer ligt. Er is ook weinig andere keus want als de politie hier de boel af had moeten zetten zou er een giga file zijn ontstaan. Blijkbaar zijn ze hier in Polen wel e.e.a. gewend. We kachelen weer verder. We verbazen ons er niet over, we constateren al dagen dat snelheidsbeperkingen hier voor niemand gelden en dat je van goeden huize moet komen om kalm te blijven als er weer eens een vrachtwagen bijna aan de trekhaak hangt omdat de chauffeur dan denkt dat die Nederlanders daardoor misschien wel ietsje harder gaan rijden. Nou niet dus, want met al die camera's hebben we geen enkele behoefte om hier ons vakantiegeld aan te besteden.

In de stad waar we de 2e bezienswaardigheid gepland hebben staan blijkt dat het kasteel hier omgetoverd (nou getoverd) is tot een hotel. Helaas, pindakaas. Niet de moeite dus om hier lang te blijven. Wel eten we ons eerste Poolse ijsje, in het park dat bij het kasteel hoort, dat dan wel weer. Er tegenover gekocht en weer teruggelopen het park in. Even lekker op een bankje, in de schaduw.

Op weg van die stad naar ons overnachtingsadres zien we een tweede ongeluk. Weer een aantal auto's flink in de kreukels. We verbazen ons niet en ons erover verwonderen doen we ook al niet meer. Hooguit dat we nu al 10 dagen hier rondrijden en dit pas de 1e dag is dat we ongelukken zien.

We genieten van de onverwachte dingen die we zien. Een oud echtpaar op een echte oude paard en wagen. Schitterend. Zomaar even terug in de tijd. Ook zien we een trekkertje uit het jaar nul met een wagentje met boomstammen erachter en nog veel meer ouds. Soms kan ik niet snel genoeg de camera erbij pakken om het te fotograferen maar op andere momenten lukt dat wel.  Ook loopt er een man langs de weg met een handkar waarop een stuk boomstam ligt. Normaal gesproken zou Jaap zeggen dat hij er drie maal warmte van heeft. 1x van het zagen,
1x van het kloven en1x van het stoken. Nu kunnen we zeggen dat hij er nog een keer extra warmte van heeft, nl. van het transport. Jammer is dan wel weer dat hij dit met een temperatuur van 28°C moet doen. Da's extra warm.

We doen nog een paar inkopen onderweg in een supermarkt van een voor ons tot op dat moment onbekende supermarktketen. Hier zijn ze erg behulpzaam om ons te wijzen wat we zoeken. Zelfs de schoenveters die Jaap nodig heeft vinden we hier. Als ik probeer het Poolse woord voor schoenveter te herhalen schieten de drie medewerksters die daar bezig zijn in de lach. Ze vinden het wel amusant, iemand die hun moeilijke taal wil uitproberen. Met een dziękuję (= dank u wel) kom je een heel eind. Kleine moeite, groot plezier. Een woord wat we de afgelopen dagen al veelvuldig hebben gebruikt en dat toch ook wel deuren heeft geopend.

In een prachtig hotel dat er uitziet als een chique oud hotel vinden we een kamer.
Hier kunnen we zeker wel een nacht blijven. Een royale kamer, flinke badkamer. Goed eten, morgen een ontbijtje. En voor de kosten ervan hoeven we het niet te laten.
Morgen richting de zoutmijnen. We zijn benieuwd.

Tot morgen.