Polen - dag 11
5 juli 2018
Het is tropisch warm, als we op pad gaan is het al 27 graden en het wordt nog warmer vandaag. Een goed idee dus om de koelte onder de grond op te zoeken.
Dat doen we door naar de zoutmijn in Bochnia te gaan vandaag. De plannen in Nederland waren om naar de bekendste te gaan, die in Wieliczka. Bij die mijn moet je echter al dagen van te voren kaarten bestellen en ook aangeven met welke rondleiding je mee wilt. Dat is alleen te doen als je er vlak bij in de buurt overnacht en niet wanneer je de nodige kilometers moet rijden. Zodra er ergens wegwerkzaamheden zijn of file loop je kans het niet te halen en ben je de kaarten kwijt.
In Bochnia is het rustiger. Deze mijn is zelfs de oudste van Polen en laten we nou eerlijk zijn, zoutwinning is zoutwinning. Of dat nou in Bochnia of in Wieliczka gebeurt.
Als we er aankomen kunnen we kiezen, of een kwartiertje wachten en dan met een Poolse rondleiding mee of 3 uur wachten op de Engelstalige. We nemen de gok en gaan met de Poolse mee, we hebben een Engelstalige brochure gekregen en de rest is vast ook te zien.
We missen wel hier en daar wat filmpjes en wat historische uitleg maar aan de andere kant vragen we ons af of we dat nou ook echt missen.
De mijn is 770 jaar oud en zolang geleden is ook de zoutwinning begonnen. Het was interessant en we kunnen zeggen dat we zout geademd, zout geproefd en zoutsteen gezien hebben en daar ging het om.
Echt mooi is een van de altaren die de mijnwerkers hadden gemaakt, uitgekapt uit het steenzout. Er waren er in totaal 14 maar daar zijn er nog maar 4 van over en die wij zagen was de grootste en de mooiste.
Het fotograferen in zo'n donkere mijn is niet makkelijk en de meeste foto's maakt Jaap vandaag.
Ik fotografeer wel weer als er meer licht is en onderweg.
Na Bochnia zetten we koers naar Oswiecim oftewel Auschwitz. Dat staat voor morgen op het programma.
Vanaf Bochnia naar onze overnachtingsplek komen we door wat industriegebied rondom Krakau. Daar zie je ook een allegaartje van nieuw, modern tot vervallen, oud.
Heel interessant.
Over vandaag valt verder niet zo veel te vertellen, behalve dat we in een mijnwerkerslift zo'n 212 meter onder de grond kwamen , hier flink wat trappen op en af geklommen zijn en dat we toch weer iets wijzer geworden zijn. De rest was autotocht door landschap dat wij persoonlijk vele malen mooier vinden dan het noorden van Polen.
Volgende week maandag een zwarte pagina in de geschiedenis Het blijkt dat je voor een bezoek aan Auswitz voor die tijd moet boeken, dat gaat nu niet meer, ze zitten vol, eerstvolgende gelegenheid is dus maandag en dan gaan we morgen verder overleggen hoe we de tussenliggende dagen doorbrengen, en waar de rest van de vakantie ons heen voert.
Morgen meer van ons. Liefs vanuit tropisch Polen.
zie uit naar het volgende.
liefs vanuit Gieten
Mooie foto’s weer. Kalm aan en groetjes van ons.
Hmm dat was voor mij een uitdaging geworden.
Maar euhm.... hoe is het met alle ledematen Monica?
Zijn ze na al die trappen niet aan rust toe?
De verhalen blijven mooi beschreven trouwens. En de foto's zijn om in te lijsten.