Polen - dag 2

Een redelijke goede nacht in het hotel. Gisteravond gegeten, wat gedronken en overnachting met ontbijt voor de afschuwelijk hoge prijs van iets meer dan € 42,00. Daar heb je in Nederland hooguit een hoofdgerecht voor met zijn tweetjes en moet de overnachting nog betaald worden.

Na het ontbijt vertrekken we om goed 8.45 uur richting Malbork (Mariënburg). Naar de grootste bakstenen kasteel dat er in Europa te vinden is. Maar voor we daar zijn moeten we eerst een "stukje" rijden. Dat stukje is een afstand van iets meer dan 285 km maar dat gaat niet zoals in Nederland binnen 2,5 uur. Nee, hier doen we er toch, inclusief een korte koffiestop, ruim 5 uur over.

De weg is over het algemeen een goede doorgaande provinciale weg, maar …………… in tegenstelling tot de wegen bij ons waar je op een provinciale doorgaande (70 tot 90 km) weg geen ander verkeer dan snelverkeer ziet, kom je hier van alles tegen of achterop. Dat varieert van fietsers tot tractoren. Soms heb je zelfs het idee dat de fietser nog harder gaat dan de trekkertjes die de boeren hier nog bezitten. Natuurlijk moet het gas er helemaal af als je door een stadje/dorpje rijdt. Dan mag je hooguit 30 tot 50 km.

Voor niets hebben de Polen op de weg ontzag. Tegenliggers, vrachtwagens, fietsers of trekkers waar ze omheen moeten, het stoort ze voor geen meter. Met ware doodsverachting scheuren ze je overal voorbij en moeten ze nog geen 100 meter verder eerst weer testen of hun remmen het nog wel doen. Het enige waar ze wel ontzag voor hebben is de af en toe geplaatste snelheidscamera. Daar gaan ze massaal voor in hun ho-ijzers om vervolgens het gaspedaal weer gauw terug te vinden.

Het landschap waar we vandaag door trokken was afwisselend landbouwgebied of bosgebied (een van de Nationale parken). Soms is het heel mooi maar op de momenten dat we door het bosgebied trekken hadden we net zo goed op de Veluwe kunnen zitten, die bomen zien er, gek genoeg, allemaal hetzelfde uit. Wat dan wel weer een verschil met Nederlandse bossen is, blijkt uit het feit dat er zo af en toe weer zo'n dame zit te bruinen in het zonnetje. Zouden die ergens op 3 hoog achter in een flatje wonen dat ze zo veelvuldig de bosrand opzoeken?
We hebben het maar niet gevraagd. Ze zullen er wel een reden voor hebben.

Er wordt dus veel langs de weg verkocht, het aanbod van de koopwaar varieert nogal, maar het kan ook gewoon jam, honing, fruit of andere zaken zijn.

Ook zien we onderweg veel Sklep's.
Sklep zijn hele kleine winkels, die er vaak onooglijk uitzien en waar kruidenierswaren worden verkocht. We vermoeden dat die nog uit de tijd van voor de "Wende" stammen en voor dat de grote supermarktketens zich hier vestigden. Wat zien we voor supermarkten onderweg.

Dat varieert nogal. Van Tesco (Amerikaans) tot Carrefour en Leqlerck (Frans/Belgisch) tot Lidl. Hé, we hebben Appie nog niet gezien.
Hoeft ook niet hoor. Biedronka is veel leuker. Het lieveheersbeestje is hun symbool en dat ziet er al heel gezellig uit. In de komende weken zullen we vast een keer deze supermarkt bezoeken, dus dat valt in de categorie "wordt vervolgd".

Op een parkeerplaats onderweg genieten we van een kopje koffie. Wel krijgt hier het Amerikaanse begrip "sinkholes" weer ineens een hele andere betekenis. De gaten op de parkeerplaats zouden groot genoeg kunnen zijn om onze auto nou net niet helemaal te laten verdwijnen maar wel zodanig op te slokken dat het problematisch kan worden om weer op de weg te komen. Met een goede, door Jaap uitgevoerde, zigzag techniek kunnen we de gaten ontwijken en onze weg vervolgen.

In Malbork (Mariënberg) gekomen gaan we naar het kasteel. Inderdaad een heel groot bouwwerk. Gelukkig is het er nog niet zo heel erg druk, het hoogseizoen moet nog beginnen.
In het kasteel is heel, heel veel te zien. We zijn er zo'n goede 4 uur en hebben eigenlijk nog niet eens alles gezien. De barnsteencollectie die zij er hebben is fascinerend. Er is heel wat moois gemaakt van dit materiaal. Er is gewoon veel te veel om op te noemen. De foto's moeten hier het verhaal maar vertellen. Tijdens het bezoek gaat het even regenen. Ja hallo, dat was niet afgesproken, het zou mooi weer zijn. Nou ja, met heel misschien een buitje.

Ja hoor, dat buitje hebben wij erbij gekregen, was vast en zeker bij de prijs inbegrepen.

We eten wat voordat we vanaf het kasteel weer op pad gaan en vervolgen onze weg naar een overnachtingsplekje dat in Nederland al uitgezocht is. Mocht het niets blijken te zijn kunnen we altijd nog verder. We willen nl. niet in Malbork overnachten want dat is erg toeristisch en daar vragen ze vast de hoofdprijs. Ja, tuurlijk …………………………. we zijn en blijven Nederlanders, dus als het iets goedkoper kan waarom  dan niet!

De uitgezochte overnachtingsmogelijkheid ziet er vanaf de buitenkant uit als een communistische woonkazerne maar de binnenkant is vriendelijk. Met inmiddels 2 geleerde woorden, een boekje hoe zeg ik het in het Pools en net zoals gisteren met gebaren hebben we een kamer voor 1 nacht. Goedkoper dan gisteren maar wel groter, rustiger en gezelliger. De dame achter de receptie is een en al vriendelijkheid en dat weegt dan alweer op tegen al die onvriendelijke polen die we tot nu toe her en der tegenkwamen.

Als het een Asterix stripverhaal zou zijn, zou ik zeggen "rare jongens, die Polen".
We zullen vast nog veel meer tegenkomen in komende weken.

We bedanken iedereen die onze blog leest en zijn heel blij met jullie reactie. We hopen uiteraard dat we steeds internet zullen hebben maar dat zal vast wel, ondanks dat we hemelsbreed nog geen 100 km van de Witrussische grens afzitten. Morgen trekken we eerst in zuidelijke richting verder, maar Wit-Rusland …………………………. wij komen bij jullie grens kijken!!